Hoe ben ik bij Viviane en Jean-Paul terechtgekomen?

Na het overlijden van onze Xasha (augustus 2005) hebben we toch een hele tijd gerouwd. We misten onze vriend zo enorm. We wilden geen nieuwe hond meer.

Maar ... na een tijdje misten we toch opnieuw het leven rondom ons. We hadden besloten om een nieuwe gezel aan te schaffen. Beiden wisten we dat het geen nieuwe Berner zou worden. Dit konden we onze Xasha niet aandoen, maar ook onszelf niet. We zouden alleen maar vergelijken, en dat zou onze nieuwe vriend niet verdienen.

Jaren geleden hadden we toevallig een uitzending gezien van Lili en Marleen. Jef (Carry Goossens) had zijn Jefke verloren. Zijn vrienden zorgden toen voor een "nieuw Jefke". Maar dat was geen klein hondje, het was een Leonberger. We waren toen op slag verliefd op dat ras. Op dat ogenblik was er natuurlijk geen sprake van om zo'n ras in huis te nemen. Natuurlijk niet, onze Xasha was er!

En toen het, na een klein jaar, begon te kriebelen, zijn we op het Internet gaan zoeken naar de eigenschappen van dit toch wel grote dier. Ze kwamen overeen met een Berner. Dat was dus mooi meegenomen.

Maar dan was er ook weer de vraag: gaan we opnieuw beginnen met een groot ras, of zou het een middelmaat worden? We kenden de voordelen (enneuh ... ook de nadelen) van een grote hond. En toch gingen mijn man en ik iedere keer weer naar een Leonberger op zoek. Maar eigenlijk, als we er nu over nadenken, was onze keuze al lang geleden gemaakt: het zou een Leonberger worden!

De volgende stap was een fokker zoeken. Op het Internet hadden we enkele fokkers gevonden, die naar onze mening wel goed waren. We hebben met deze fokkers contact genomen en een afspraak gemaakt.
We hebben ook mensen gezocht die ons meer informatie konden geven over hen. Het is de taak van een goede fokker om de toekomstige eigenaars te screenen, maar omgekeerd ook natuurlijk. Ons 'kindje' (ahum ...) moest van goede afkomst zijn.

De vader van ons "nieuw kleintje" zou Jijbenthet Joepy van Woscany worden. En Joep is in onze ogen een pracht van een hond. Ook Bonita mag er wezen én we denken ook dat de 'pleegouders' (Mart en Frieda) van Bonita von Cochlea Linea heel adequaat en eerlijk zijn.

Nu nog een naam!
We wisten ondertussen al dat de naam met een F moest beginnen. Het moesten minimum 3 letters zijn en het moest ook 1 woord zijn (dus geen samengestelde namen). Onze keuze is uiteindelijk FILOU geworden. Het is trouwens ook de naam van zijn overgrootvader.

Op 15 augustus 2006 heeft onze Filou hier zijn nieuwe thuis gevonden.

Welkom jij kleine spruit, we zullen jou ook liefhebben en verwennen, net zoals je overleden broer. Geniet van het leven, jouw hondenleven. Jij bent voor ons onze oogappel die we met hart en ziel zullen koesteren.